στάχτες

Πάβελ Κόχουτ, Ο άντρας που περπατούσε ανάποδα, μτφρ. Σόνια Στάμου, εκδόσεις Καστανιώτη

Στην Ελένη Γκίκα, αντίδωρο

Ένα μοντέρνα γραμμένο (δόμηση σε «Αναπαραστάσεις»!), με πικρό χιούμορ – σιδηροδρομικές αναφορές (τυπικά  τσέχικα γνωρίσματα), εγκυκλοπαιδικό (ευθεία αξιοποίηση τριών τουλάχιστον επιστημών), και τελικά κορυφαίο, απολαυστικότατο μυθιστόρημα, σχετικά με το τι συμβαίνει όταν ένας καθηγητάκος, στην Τσεχοσλοβακία του υπαρκτού σοσιαλισμού, καταργεί τον νευτώνειο νόμο της βαρύτητας με μόνη τη σκέψη του. Οι αναλογίες με την «Άνοιξη της Πράγας» εμφανείς, ισχυροποιούνται μάλιστα από την αφιέρωση στον «Πιερότο» (= Ντούμπτσεκ!). Μετάφραση πολύ καλή, επιμέλεια όμως απούσα: π.χ. τα ετερόγλωσσα αποσπάσματα δε μεταφράζονται, οι πάμπολλοι υπαινιγμοί/ αναφορές δεν επισημαίνονται, η διάλεκτος εμφανίζεται αρσενικό, το «αρχής γενομένης» χρησιμοποιείται στο μέλλοντα, αφιέρωμα με αφιέρωση συγχέονται κλπ.

(Λέξεις 100)

✿