Αχιλλέας Σωτηρέλλος, Γροιλανδία

Αρχείο 04/05/2017

Αγαπημένη μου Νούρια, αφού πρώτα βεβαιώθηκα απόλυτα για την συναισθηματική μου απονέκρωση αποφάσισα να αφήσω τα εύκρατα κλίματα σε αναζήτηση πιο ψυχρών. Η απόρριψη σου ήταν η κορυφή του παγόβουνου σε μια σειρά από ερωτικές απογοητεύσεις, διαψεύσεις, ματαιώσεις και προδοσίες που διαμόρφωσαν την ακρωτηριασμένη μου ύπαρξη. Η αλήθεια ήταν πως δεν υπήρξα ποτέ τυχερός στη ζωή μου, από την άλλη βέβαια σκέφτομαι ότι είμαστε αποκλειστικά εμείς υπεύθυνοι για τις τύχες μας. Ήμουν άτολμος, ονειροπόλος και εγωιστής, προτιμούσα να διατηρώ τους πόθους μου διψασμένους γιγαντώνοντας την έξαψη από το να τους προσγειώνω στα άθλια λασπόνερα της καθημερινότητας ή να τους απογυμνώνω από το παραπλανητικό περιτύλιγμα αντικρίζοντας από κάτω την καταρρακωμένη αλήθεια. Από μια άποψη σε χρησιμοποίησα, δεν ντρέπομαι να το ομολογήσω, στα απρόσιτα χείλη σου αναγνώρισα ένα ακόμα απωθημένο για να με απομακρύνει από οδυνηρές βεβαιότητες και επίπονους συμβιβασμούς. Όσο περνάνε οι μέρες, το συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο.

Γλυκία μου Νούρια. Αναφέρθηκα προηγουμένως σε παγόβουνο, τι όμορφη λέξη αλήθεια, ταυτισμένη με το διασημότερο ναυάγιο της ιστορίας. Εδώ στη Γροιλανδία,ξέρεις, το ενενήντα τοις εκατό καταλαμβάνεται από πάγους, η έκταση της είναι περίπου ίση με εκείνη της Αυστραλίας, ωστόσο ο συνολικός πλυθησμός δεν υπερβαίνει τις πενήντα χιλιάδες κατάσσοντας την στην κορυφή της σχετικής λίστας με τις πιο αραιοκατοικημένες χώρες του πλανήτη. Επίσης καταγράφει και άλλες ενδιαφέρουσες διακρίσεις, όπως τα πρωτεία στις αυτοκτονίες, τους βιασμούς και τον αλκοολισμό. Θα περίμενε κανείς οι φυλακές να ήταν γεμάτες, αλλά το πρόβλημα είναι ότι εδώ δεν υπάρχουν φυλακές, τους στέλνουν έμαθα στη Δανία, δεν έβγαλα άκρη να σου πω την αλήθεια…

Πάντως η ζωή μου στο Νόοκ κυλάει ήρεμα. Το Νόοκ είναι η πρωτεύουσα και αριθμεί περί το ένα τρίτο του συνολικού πλυθησμού, διαθέτει νοσοκομείο, πανεπιστήμιο, κλειστές αθλητικές εγκαταστάσεις και τον μοναδικό ουρανοξύστη της χώρας. Ακόμα και γήπεδο γκολφ που δυσκολέυομαι να καταλάβω με ποιο τρόπο αξιοποιείται. Το πρωινά δουλεύω λάντζα σε μια ψαροταβέρνα του κέντρου που σερβίρει βραστή φώκια και παστό βακαλάο, διαμένω στα περίχωρα της πόλης σε μια συμπαθητική μονοκατοικία από πτυχωτό τσίγκο. Πρόσφατα δε βρήκα και κοπέλα, μια πλαστική κούκλα τελευταίας τεχνολογίας η οποία μου κρατάει ερωτική συντροφιά στο κρεβάτι τις κρύες νύχτες του χειμώνα. Η εταίρεια που την παρήγγειλα έκανε εξαιρετική δουλειά, τους είχα βέβαια προηγουμένως αποστείλει μια ολόσωμη φωτογραφία σου με το μπικίνι που φορούσες εκείνο το καλοκαίρι στη Μαγιόρκα. Θυμάσαι; Εύχομαι να είσαι καλά εκεί στην Ταραγόνα και να προσέχεις πάντα τον εαυτό σου. Με αγάπη, ο παντοτινά δικός σου. Πέδρο…

*

©Αχιλλέας Σωτηρέλλος

φωτο©Στράτος Φουντούλης, “North Atlantic (to the)”

vintage_under2

Στηρίξτε την προσπάθειά μας με ένα απλό like στο facebook. Ευχαριστούμε