στάχτες

Παρουσίαση στο Instituto Cervantes

Το βιβλίο ποιημάτων Τέκνα της Οργής του Ντάμασο Αλόνσο, που πρωτοδημοσιεύτηκε το 1944, επαυξημένο το 1946, αποτελεί μια τομή στην ισπανική ποίηση του εικοστού αιώνα, τόσο ως προς το περιεχόμενο όσο και ως προς τη μορφή. Παύει να είναι  «ποίηση της έκφρασης», όπου προέχει η έκφραση συναισθηματικών κραδασμών του ποιητή απευθυνόμενη σε εκλεπτυσμένες μειοψηφίες, και περνάει στην «ποίηση της επικοινωνίας», που προσπαθεί  να κοινωνήσει περιεχόμενο και να δημιουργήσει τόπους διαλόγου με το σύνολο των αναγνωστών, προτάσσοντας τον κοινωνικό ρόλο της ποίησης, όχι με όρους όμως στενά κοινωνικούς, αλλά περισσότερο υπαρξιακούς.

Η ελληνική έκδοση είναι καρπός ενός εργαστηρίου μετάφραση, υπό την εποπτεία του Βασίλη Λαλιώτη.

*

Κάποιοι

φεύγουν μένοντας εμβρόντητοι

κοιτάζοντας χωρίς λαχζτάρα, ανόητα, πιο πέρα, κάθε φορά

πιο πέρα,

προς την άλλη πλαγιά.

Άλλοι γυρνάνε το κεφάλι στο ένα πλευρό και στο άλλο,

ναι, το φτωχό κεφάλι, ακόμα όχι νικημένο

σχεδόν

με έκφραση κυριαρχίας,

σαν να μην ήθελαν να χάσουν την τελευταία σελίδα ενός βιβλίου

περιπετειών,

σχεδόν με έκφραση υποτίμησης,

σαν να ήθελαν

να γυρίσουν με αδιαφορία περιφρόνησης τις πλάτες

σε κάποιο πράγμα μόλις που ελέχθη

αλλά δεν τους ταιριάζει.